ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Πολλές φορές θα έχετε έρθει αντιμέτωποι στο δρόμο, σε εμπορικά μαγαζιά κ.α. με παιδιά να ουρλιάζουν, να χτυπούν, να πέφτουν κάτω στο έδαφος κλαίγοντας χτυπώντας τους γονείς τους και τον εαυτό τους. Όπως επίσης και γονείς να αισθάνονται άσχημα, απογοητευμένοι ίσως ακόμη, ότι έχουν αποτύχει σαν γονείς, μη μπορώντας πια, οι ίδιοι να ελέγξουν το ίδιο τους το παιδί.

Γενικά, ο κίνδυνος της έναρξης της κρίσης αυξάνεται όταν το άγχος και ο πανικός αυξάνονται. Ο πρωταρχικός στόχος για την διαχείριση της κρίσης είναι να μειώσουμε το άγχος και τον πανικό, και κατόπιν να κρατήσουμε το παιδί ασφαλές.

• Ο φόβος και ο πανικός καθώς και ο έντονος ενθουσιασμός τρίτων προσώπων.

Προσπαθούμε να δείξουμε στο παιδί ότι είμαστε ήρεμοι, ήσυχοι και μετριάζουμε την συμπεριφορά μας. Χαλαρώνουμε τους ώμους, το πρόσωπο, τα μάτια, και παίρνουμε μια βαθιά αναπνοή. Κρατάμε τους ώμους και τα χέρια χαλαρά αλλά παράλληλα είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε στην εκτόξευση κάποιου αντικειμένου.

• Προσωπικός χώρος.

Κάνουμε ένα βήμα πίσω με το ένα πόδι και μένουμε εκεί κρατώντας ένα χέρι απόσταση. Δεν πλησιάζουμε, δίνουμε τον προσωπικό χώρο στο παιδί που χρειάζεται, για να μπορέσει να ξεμπλοκάρει. Προστατεύοντας τον εαυτό μας αλλά και το ίδιο το παιδί από το να μας κλοτσήσει και να μας χτυπήσει. Παραμένοντας έτοιμοι στο να αντιδράσουμε. Στη συνέχεια πλησιάζουμε σιγά-σιγά και αργά.

• Οι άνθρωποι μιλάνε πολύ και δυνατά.

Ελαττώνουμε την ομιλία μας. Καλμάρουμε την φωνή, και τον ρυθμό της. Αυξάνοντας την ένταση της φωνής σε αντίθεση (αυτό σημαίνει, μιλάμε απαλά και ήρεμα αυξάνοντας μόνο την ένταση της φωνής μας, αν έρθουμε σε αντίθεση με το παιδί). Μην επιτρέπετε σε κανέναν τρίτο να επέμβει στην παρούσα φάση.

• Μην ζητάτε να σας κοιτάξει ή να σας πει τι νιώθει.

Μην του πείτε «Κοίτα με», η βλεμματική επαφή στην παρούσα στιγμή μονό σύγχυση μπορεί να προκαλέσει. Μην του ζητήσετε να επιλέξει ή να σας πει τι συμβαίνει. Οι ερωτήσεις μπορεί να τον στρεσάρουν πολύ περισσότερο ακόμα και αν του μιλάτε ήρεμα.

• Ενθαρρύνετε το παιδί που έχει χάσει την αυτοπεποίθηση του.

Ήρεμα, απλά και καθαρά πείτε στο παιδί τι πρέπει να κάνει. Δείχνοντας του οπτικά ερεθίσματα.

• Πριν ξεκινήσει το παιδί την κρίση.

Για να αποφύγετε τον πανικό. Βάλτε το παιδί να καθίσει κάτω μπροστά σας. Ήρεμα μιλήστε του και περιοδικά πείτε του (ωραία, χαλαρώνεις τώρα, όλα θα πάνε καλά, θα σε βοηθήσω). Αφήστε το να χαλαρώσει για τουλάχιστον 5 λεπτά και αφού αισθανθείτε ότι έχει χαλαρώσει. Μην του πείτε «Είσαι έτοιμος να σηκωθείς;» ή «Έχεις χαλαρώσει;». Η απάντηση μπορεί να είναι ναι αλλά μπορεί να μην έχει χαλαρώσει και να στρεσαριστεί πάλι.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΡΙΣΗΣ

• Ακούστε αυτό που λέει το παιδί. Μπορεί να είναι κάτι που θέλει ή ακόμα και το πρόβλημα.

• Παρατηρήστε τα συναισθήματα και την αιτία του προβλήματος αν είναι εμφανή. Υποστηρίξτε και βοηθήστε το παιδί π.χ. «μπορούμε να το φτιάξουμε» «θα σε βοηθήσω να..».

• Πείτε στο παιδί κάτι συγκεκριμένο να κάνει. Βάλτε τον να χαλαρώσει ή ακόμα να πείτε στο παιδί να κάνει κάτι για να μην χτυπήσει πχ. «Βάλε τα χεριά στου στις τσέπες» ή «Κάτσε κάτω» ή «Κράτα αυτό το μαξιλάρι».Μην πείτε «μη χτυπήσεις» ή «σταμάτα να γελάς» ή «σταμάτα να κοροϊδεύεις». Απλά πείτε του τι να κάνει γιατί εκείνη τη στιγμή δεν γνωρίζει.

• Όταν το παιδί ανταποκριθεί σε αυτό που του πείτε π.χ. «Βάλε τα χέρια του στις τσέπες». Πείτε του «Ωραία, μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου. Όταν το παιδί, που φώναζε, σταματήσει για να πάρει μια αναπνοή πείτε του «Ωραία, πήρες μια βαθιά αναπνοή ηρέμησες, ας πάρουμε άλλη μια βαθιά αναπνοή» και στη συνέχεια του δείχνουμε.